Van La Paz naar 't Titicacameer

De laatste dagen Bolivia en we komen 's avonds laat aan in La Paz. Na lekker uitgeslapen te hebben, de dag lekker volgepland (kathedraal, museum, plein etc.) voelen we ons binnen een half uur als een onwetende Japanner op 30 april in Amsterdam; we vallen zonder enig idee te hebben het Gran Poder de Jesu-Christo festival binnen. 30.000 Bolivianen zijn op de been en in vol ornaat getogen om een parade van wereldformaat neer te zetten.

We sluipen onder het hek door die niet-betalende pottenkijkers buiten de deur houdt, rekenen 100 Bolivianos af, placeren onszelf voor de rest van de middag in de bloedhete zon met een pintje en een empanada en genieten van het enthousiasme, passie en de volle overgave waarmee er door de straten wordt gedanst in gruwelijk hete, maar schitterende kostuums. Onze outfits voor Toppers 2014 zijn vast besteld.

Net buiten La Paz liggen de ruïnes van de hoofdstad van de Tiwanaku's; een verloren beschaving van voor de Inca's. Steeds weer is het imposant om te zien hoe men destijds tempels van immens formaat heeft gebouwd met de blote handen. We leren veel over de verheerlijking van de poema en de condor, het offeren van lama's en de rol van de zon. Van veel versieringen rond de tempels is de betekenis nog altijd niet bekend omdat er zoveel omheen vernield is; wij vinden vooral de koppen die in de muren verwerkt zijn erg mooi.

We vertrekken naar Isla del Sol in het meer van Titicaca (Rots van de Poema), aldus de Inca's het geboorte eiland van de Zonne-God en blijven twee dagen om over het eiland te hiken, de ruïnes te verkennen en van de zon te genieten (al is het 's avonds stervenskoud, we zitten immers nog steeds op 3.800 meter op het hoogst gelegen meer ter wereld). Tijdens de wandelingen komen we in contact met de Aymara bevolking en leren we over hun en verloren culturen. De uitzichten zijn schitterend en met in de verre achtergrond het Andes gebergte voelen we ons ver weg van de bewoonde wereld.

Het is cliché, maar de vier weken Bolivia zijn voorbij gevlogen en doen ons beseffen hoe snel onze thuiskomst in zicht komt. Met nog Peru en Ecuador in het verschiet, zullen we de dames in traditionele kledij en bolhoed niet snel vergeten!